ฉลบชลัยย์ พลางกูร ได้เล่าเรื่องราวความสนิทสนมกับนักศึกษาในเหตุการณ์ 6 ตุลาคม 2519 โดยมีพื้นฐานมาจากความเข้าอกเข้าใจในความยากลำบากที่เหล่านักศึกษาต้องเผชิญจากการปราบปรามอย่างรุนแรงของรัฐบาลเผด็จการ ซึ่งสะท้อนให้เห็นถึงอุดมการณ์เพื่อชาติและประชาชนของจำกัด พลางกูร ที่ยังคงอยู่ในเนื้อในตัวของฉลบชลัยย์ แม้ตัวจะจากไปแล้วก็ตาม

บทสรุปสุดท้ายของบทความชุด “วิวาทะความรุนแรง” นำเสนอความท้าทายของสิ่งที่สังคมเผชิญอยู่ ได้เผยถึงบทสรุปทางออกของปัญหาผ่านการยกตัวอย่าง เช่น การแก้ปัญหาการศึกษาในประเทศฟินแลนด์ พร้อมทิ้งท้ายประเด็นที่ต้องการส่งต่อให้สังคมได้เกิดการตั้งคำถามว่า “เรามีความกล้าที่จะขจัดปัญหาที่ซ่อนอยู่เพื่ออนาคตที่ดีกว่าหรือไม่”

วาณี พนมยงค์ สายประดิษฐ์ ได้ร้อยเรียงบทสนทนาของอัญชนา โอบอ้อม และอุดร รักษมณี อันมาจากประสบการณ์และความทรงจำสุดระทึกใจเมื่อครั้งที่ได้ให้ความอนุเคราะห์ที่พักแก่นายปรีดี พนมยงค์ เมื่อครั้งที่ต้องหลบหนีหลังจาก "ขบวนการประชาธิปไตย" 26 กุมภาพันธ์ 2492 ประสบความล้มเหลวถึง 5 เดือน ก่อนที่นายปรีดีจะหลบหนีลี้ภัยออกนอกประเทศไปได้โดยสวัสดิภาพ

บทความนี้ได้หยิบยกคำวินิจฉัยส่วนตน และหลักการพื้นฐานของรัฐธรรมนูญที่ปรากฏในคำวินิจฉัยส่วนตนของ ศ. ดร.อิสสระ นิติทัณฑ์ประภาศ ซึ่งจะนำพาทุกท่านไปสำรวจหลักการพื้นฐานของรัฐธรรมนูญ และวิธีตีความกฎหมายที่ให้แง่คิดในปัจจุบัน

อรุณ เวชสุวรรณ ได้ชี้ให้เห็นว่า ท่ามกลาง “นักกินเมือง” ที่จ้องจะกอบโกยอำนาจและผลประโยชน์ที่มีอยู่มากในสังคมการเมืองไทย ยังมีท่านปรีดี พนมยงค์ ผู้ซึ่งเปี่ยมล้นไปด้วยอุดมการณ์ และอุทิศตนเพื่อชาติและราษฎรอย่างแท้จริง ซึ่งเป็นเหตุผลที่ทำให้อรุณมีความศรัทธาเลื่อมใสในตัวท่านปรีดีตลอดมา

บทความตอนที่ 2 ของบทความชุด “วิวาทะความรุนแรง” นำเสนอเรื่องความรุนแรงที่ซ่อนเร้นที่เป็นผลกระทบจากระบบที่สังคมสร้างขึ้นมา เช่น ความยากจน หรือความเหลื่อมล้ำทางสังคม และชวนให้ทุกคนตั้งคำถามว่า “เราเคยชินจนกลายเป็นเรื่องปกติหรือไม่”

อาชญาสิทธิ์ ศรีสุวรรณ ได้นำเสนอที่มาและความสำคัญของประเพณี "สารทเดือนสิบ" ในช่วงกันยายนถึงเดือนตุลาคม โดยได้ร้อยเรียงประวัติศาสตร์ของประเพณีสารทเดือนสิบในสมัยรัฐบาลคณะราษฎรมาให้ทุกท่านได้ติดตาม และสัมผัสบรรยากาศดั้งเดิมของประเพณีสารทเดือนสิบไปพร้อมกัน

ษัษฐรัมย์ ธรรมบุษดี เชิญชวนให้ทุกท่านร่วมสำรวจธรรมชาติของ “ความรุนแรงที่มองเห็นได้” และชวนทุกท่านตั้งคำถามต่อไปว่า เหตุใดการตอบสนองต่อความรุนแรงที่รวดเร็วนั้นอาจไม่ใช่ “วิธีที่ดีที่สุด” ในการรับมือกับความรุนแรงในสังคม

ศิลปะการแสดงหุ่นในประเทศไทยและระดับนานาชาติ รวมถึงเรื่องราวการสืบสานศิลปวัฒนธรรมการแสดงหุ่นไทย การบูรณาการกับการศึกษา การใช้หุ่นเพื่อการบำบัด และการสร้างเครือข่ายหุ่นเยาวชนในไทยและต่างประเทศ